Ջիմ Էլիոթը փոքրիկ տղա էր, երբ առաջին անգամ լսեց միսիոներների մասին: Նա լսում էր, թե ինչպես են մարդիկ գնում աշխարհի ամենահեռավոր վայրերը, որպեսզի պատմեն Հիսուսի մասին նրանց, ովքեր երբեք չեն լսել Նրա անունը: Ջիմի սիրտը լի էր հուզմունքով ու ցանկությամբ, որ նա նույնպես մի օր կկարողանա օգնել մարդկանց ճանաչել Աստծո սերը:
Երբ Ջիմը մեծացավ, նա որոշեց իր կյանքը նվիրել միսիոներական ծառայությանը: Նա սովորեց Աստվածաշնչյան դպրոցում, որտեղ խորացրեց իր հավատքը և որոշեց գնալ այնտեղ, որտեղ մարդիկ ամենից շատ կարիք ունեին Աստծո սիրո մասին լսելու: Նրա սիրտը ձգվում էր դեպի Էկվադոր, որտեղ ապրում էր Վաոդանի ցեղը, մի ժողովուրդ, որը դեռ չէր լսել Ավետարանի մասին:
Վաոդանի ցեղը ապրում էր խորը ջունգլիների մեջ, հեռու քաղաքներից ու գյուղերից: Նրանք ապրում էին շատ պարզ կյանքով, բայց նաև վտանգ էին ներկայացնում: Ջիմը որոշեց իր ընկերների հետ միասին գնալ և իրենց կյանքը նվիրել այս ժողովրդին ծառայելու գործին:
Ջիմը և իր ընկերները՝ Նեյթ Սեյնթը, Էդ ՄաքՔալին, Պիտ Ֆլեմինգը և Ռոջեր Յուդերիանը, սկսեցին պատրաստվել իրենց մեծ առաքելությանը: Նրանք հավաքեցին անհրաժեշտ սնունդ, դեղորայք և նվերներ, որոնք կարող էին տալ Վաոդանի ցեղի մարդկանց՝ իրենց բարեկամությունը ցույց տալու համար: Նրանց ցանկանում էին կամաց-կամաց հասկացնել ցեղի մարդկանց, որ եկել են սիրով ու խաղաղությամբ:
Ամենադժվարը լեզուն էր: Ջիմը և իր ընկերները սկսեցին սովորել Վաոդանի լեզուն՝ հասկանալու և հաղորդակցվելու համար: Նրանք նաև փորձեցին ինքնաթիռից նվերներ նետել ցեղի վրա՝ որպես բարեկամության նշան: Այս փոքրիկ քայլերով նրանք փորձում էին նվաճել այդ մարդկանց սրտերը:
Ի վերջո, նրանք որոշեցին հանդիպել ցեղի մարդկանց: Նրանք վայրէջք կատարեցին փոքրիկ ավազուտներում և հանդիպեցին մի քանի տղամարդու և կնոջ հետ: Սկզբում ամեն ինչ լավ էր ընթանում, և թվում էր, թե մարդիկ հետաքրքրված են նրանց ներկայությամբ: Ջիմը և իր ընկերները շատ ուրախ էին և հույս ունեին, որ իրենց առաքելությունը հաջող կանցնի:
Բայց իրավիճակը հանկարծ փոխվեց: Վաոդանի մարդիկ, որոնցից ոմանք վախենում էին օտարներից, հարձակվեցին Ջիմի և նրա ընկերների վրա: Ցավոք, նրանք զոհվեցին այդ հարձակումից, բայց նրանց պատմությունը չավարտվեց այստեղ:
Ջիմ Էլիոթի մահը, նրա կյանքի նվիրվածությունը և հավատարմությունը ոչ միայն փոխեց Վաոդանի ցեղի կյանքը, այլև շատերին ոգեշնչեց ամբողջ աշխարհում: Ջիմի կինը՝ Էլիզաբեթ Էլիոթը, և մյուս միսիոներները որոշեցին շարունակել Ջիմի սկսած գործը: Նրանք նորից վերադարձան Էկվադոր և շարունակեցին իրենց ծառայությունը՝ ցույց տալով Աստծո սերը Վաոդանի մարդկանց։ Ժամանակի ընթացքում շատ Վաոդանի մարդիկ ընդունեցին Հիսուսին և փոխեցին իրենց կյանքը
Այս պատմությունը մեզ հիշեցնում է, որ Աստծո գործին նվիրվելը մեծ հավատ և համարձակություն է պահանջում: Ջիմ Էլիոթը հավատում էր, որ ոչինչ ավելի արժեքավոր չէ, քան Աստծո սիրո մասին մարդկանց պատմելը, և պատրաստ էր զոհաբերել իր կյանքը դրա համար: Նրա կյանքը այսօր էլ ոգեշնչում է շատերին՝ հավատարմության և խիզախության օրինակ ծառայելով բոլոր նրանց համար, ովքեր ցանկանում են կիսվել Ավետարանով աշխարհի ցանկացած անկյունում։